„Kochajcie książki. One ułatwią Wam życie, po przyjacielsku pomogą zorientować się w pstrej i burzliwej gmatwaninie myśli, uczuć i zdarzeń. One nauczą Was szanować człowieka i samych siebie, one uskrzydlą rozum i serce uczuciem miłości dla świata, dla człowieka.”
Witajcie Kochani w poniedziałkowy poranek J Po ciepłym , wręcz letnim weekendzie czas na kolejny interesujący temat w naszym zdalnym nauczaniu . Od dziś zajmiemy się książkami, które jak wiecie są naszymi Przyjaciółmi . Posłuchajcie proszę opowiadania pewnego Krasnala , który odwiedził ciekawe miejsce …
– Uff – wysapał – ale się zmęczyłem!
– Milusiu, co to jest? – pyta nauczyciel, patrząc na to, co Miluś trzyma w ręku.
Krasnal uśmiechnął się tajemniczo.
– Usiądę tylko i wszystko wam opowiem. Wyobraźcie sobie, że w piątek po
południu byłem w bibliotece. Biblioteka to takie miejsce, gdzie jest bardzo dużo
książek, których nie kupujemy, ale wypożyczamy do domu. Ileż ich tam jest!
To prawdziwe Królestwo Książek! Niektóre są małe i cienkie, inne są ciężkie
i grube. Aż półki się uginają! Gdyby nie bardzo miła pani bibliotekarka, chyba
bym się tam zgubił. Najpierw założyła mi kartę, abym mógł wypożyczać książki
do domu. Potem pokazała mi, gdzie są książki dla dorosłych,
a gdzie dla dzieci. Były tam nie tylko bajki, lecz także opowiadania, wiersze,
a nawet komiksy. Powiedziała mi też, że biblioteka podzielona jest na działy,
to znaczy, że na jednej półce stoją wszystkie książki o kosmosie, na drugiej
o zwierzętach, a jeszcze gdzie indziej można znaleźć bajki. Każda książka ma
swoją własną kartę, numer i miejsce na półce. W bibliotece widziałem chłopca,
który siedział przy stoliku w czytelni i oglądał książkę o dinozaurach. Cichutko
spytałem go o tytuł, bo też chciałem ją sobie wypożyczyć. I tak sobie myślę, że
zawsze wieczorem będę czytał książki, bo chcę dużo wiedzieć i być bardzo
mądrym krasnalem.
– Ja też bym chciała czytać książki – zawołała Marta – ale nie umiem.
– Nie martw się, przecież mama albo tata mogą ci czytać przed snem. A jak
będziesz w szkole, to poznasz literki i sama będziesz mogła czytać. A może
poprosimy panią, żeby z nami poszła do biblioteki, żebyśmy razem mogli zwiedzić
Królestwo Książek.
– Myślę, Milusiu, że to doskonały pomysł – chwali krasnala nauczyciel.
– I jeszcze chcę coś powiedzieć. – Musimy pamiętać, że w bibliotece trzeba się
bardzo cicho zachowywać, aby nikomu nie przeszkadzać. Należy na czas oddać
dbać o książki i zwracać je do biblioteki w uzgodnionym terminie. Trzeba też pamiętać,
aby umyć ręce, zanim zacznie się je oglądać. Ja na pewno będę się starał!
Porozmawiajmy o tym krótkim opowiadaniu :
*Kim jest główny bohater ?
*Jakie Królestwo odwiedził Krasnal?
*Jakie książeczki spotkał w bibliotece?
*O czym należy pamiętać będąc w bibliotece?
Obecnie nie możemy odwiedzać bibliotek ale przecież książki są blisko nas …mamy je w domach , mieszkają na półeczkach i możemy po nie sięgać kiedy chcemy i czerpać z nich to co najlepsze …nie zapominajcie o tym 🙂
Spróbujcie teraz wykonać kilka ćwiczeń logopedycznych z lusterkami:
- „Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.
- Dotykanie językiem do nosa, do brody, w stronę ucha lewego i prawego.
- Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem/.
- Wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej.
- Kląskanie językiem.
- Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust / żuchwa opuszczona/.
- Język wysunięty w kształcie grota wykonuje poziome ruchy wahadłowe od jednego do drugiego kącika ust.
- Rurka – wargi ściągnięte i zaokrąglone unoszą boki języka.
- Język lekko wysunięty opiera się na wardze dolnej i przyjmuje na przemian kształt „łopaty” i „grota”.
- Ruchy koliste języka w prawo i w lewo na zewnątrz jamy ustnej.
- Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte.
***NAUKA PIOSENKI „Piosenka o czytaniu książki”zespołu Orkiestra Naszych Dni
KOMENTARZ DLA RODZICÓW :
Wiek przedszkolny to dla każdego dziecka czas intensywnego poznawania świata, gromadzenia wiedzy, rozwijania i doskonalenia wielu umiejętności. Kluczowym narzędziem poznawczym, a zarazem warunkiem dobrego funkcjonowania dziecka w otaczającym świecie, a później również radzenia sobie na kolejnych szczeblach edukacji jest język. Język to najlepszy sojusznik w kontaktach z innymi, w pozyskiwaniu informacji i wiedzy, w przekonywaniu do swoich racji. Dobra znajomość języka to również solidna podstawa do rozpoczęcia nauki czytania. Czytanie jest to bowiem odkodowanie treści zapisanej przy pomocy znaków graficznych. A zatem czytanie oznacza rozumienie. Samo poznanie liter i sposobu właściwego ich wymawiania – co szkoła utożsamia z nauką czytania – nie będzie wystarczające, jeśli dziecko nie będzie rozumieć znaczenia słów i związków frazeologicznych. Dlatego tak ważne jest, by umiejętności językowe rozwijać od najmłodszych lat – zachęcając do rozmowy i zadawania pytań, a także codziennie czytając dzieciom dla przyjemności. Słuchając bogatego języka literackiego, dziecko z kontekstu domyśla się i poznaje znaczenie nowych słów, bez wysiłku uczy się poprawnej gramatyki i składni, a w przyszłości z łatwością i chętnie samo będzie czytać. W codziennym pośpiechu rodzice jednak coraz rzadziej rozmawiają z dziećmi i mało im czytają. Kontakt z żywym słowem wyparła telewizja i komputer, których narzędziem nie jest język, lecz obraz. Konsekwencje tej sytuacji nie są budujące – eksperci alarmują, że dzieci coraz gorzej znają język, w szkole nie rozumieją prostych poleceń i tekstów, mają problemy z prawidłową wymową. Badania wykazują szkodliwość nadmiernego oglądania telewizji, która ogranicza wyobraźnię i myślenie, wywołuje lęk i niepokój, a nawet agresję. Aby dziecko nauczyło się w mądry sposób korzystać z telewizji i komputera, musi już w najmłodszym wieku otrzymać alternatywę w postaci innej, atrakcyjnej formy spędzania czasu – czytania. Mimo tego, że przedszkolaki jeszcze nie potrafią czytać, to są już intelektualnie przygotowane do percepcji literatury. Należy jednak pamiętać, że kontakt z książką nie jest tak naturalną potrzebą dziecka, jak np. zabawa, dlatego to dorośli muszą dołożyć starań, by dziecko polubiło czytanie, by stało się ono dla niego prawdziwą radością, potrzebą, a w przyszłości nawykiem. Przede wszystkim czytanie powinno kojarzyć się dziecku z przyjemnością i bezpieczeństwem, nigdy nie powinno być ono dla niego karą. Umiejętnie dobrana książka, na miarę najmłodszych przedszkolnych czytelników, stosowana w atrakcyjny sposób, gdy obraz i słowa tekstu łącza się z działaniem, stanie się nieodłącznym towarzyszem zabaw i zajęć. Czytanie dziecku dla przyjemności zaspakaja wszystkie potrzeby emocjonalne dziecka, znakomicie wspiera jego rozwój psychiczny, intelektualny i społeczny. Naukowcy i praktycy zgodnie twierdzą, że czytanie dziecku na głos uczy je języka i myślenia, rozwija pamięć i wyobraźnię, przynosi wiedzę i wzorce moralnych zachowań, wzmacnia poczucie własnej wartości. Pełni także funkcję terapeutyczną – niweluje dziecięce niepokoje i lęki. Tekst literacki może być także świetnym punktem wyjścia do wielu atrakcyjnych dla dziecka aktywności – zabaw ruchowych, tematycznych, teatralnych czy działalności plastycznej. Czytanie dziecku to zatem najskuteczniejszy sposób wychowania człowieka z wyobraźnią, samodzielnie myślącego i mądrego, który będzie umiał sobie radzić w życiu ze zmianami, podejmowaniem właściwych decyzji i dokonywaniem słusznych wyborów.